武汉-> 桂林

Lieve Mensen,

Het is al weer enige tijd geleden sinds ik mijn laatste blog heb geschreven. Ondertussen is er natuurlijk weer aardig wat gebeurd. Zo vergat mijn Supervisor van Hogeschool Utrecht om haar goedkeuring van mijn vakken, niet door te mailen naar de examencommissie. Hierdoor warden tot mijn grote schrik mijn vakken afgekeurd. Ik heb inmiddels al een nieuw verzoek ingediend bij de Examen Commissie met de goedkeuring van mijn supervisor. We zullen zien waar dat gaat eindigen!
Ook heb ik de afgelopen weken Chinees gevolgd op de andere campus in Wuhan. ‘Wo jiao Leander. Wo shi Hélánren. Ni jiao Shenme mingzi?’ oftewel: ‘Mijn naam is Leander. Ik ben een Nederlander. Wat is jouw naam?’. Het helpt me wel om dingen uit te leggen. Zo kan ik nu zeggen wát ik wil en vragen hoeveel iets kost. Zeker praktisch!

Dan iets heeeeeeel anders. Deze week is er een nationale vakantie. Dat leek mij een geweldige mogelijkheid om wat meer van China te zien. Even lekker tijd met mezelf doorbrengen. Na een uitgebreid onderzoek naar de mogelijkheden, kwam ik uiteindelijk tot de conclusie dat Guilin de plaats van bestemming zou worden. Zodoende, nam ik afgelopen dinsdag om 01:20 de trein (na 50 minuten vertraging) om de volgende ochtend om 12:30 aan te komen in Guilin. Typ het even in op google, dan weet je precies hoe het voelde om dit paradijsje binnen te treden. Wauw… Bergen, rijstvelden, rivieren, dit alles maakt het een prachtig gebied. Alsof ik even in de tijdmachine was gestapt en uitstapte in de prehistorie. Hier vervingen de mensen echter de dinosauriërs. Ook dat ben ik wel te weten gekomen. Rochelen, je neus ophalen, hoesten, niemand die er in China van opkijkt behalve ik.
Nadat ik was aangekomen, nam ik de taxi naar mijn hostel en heb ik de rest van de dag een beetje rondgelopen en een paar bergen/heuvels beklommen. Een van deze bergen was Moon Peak (Diecai Mountain). Hier kon ik genieten van een adembenemend uitzicht over Guilin en omgeving.

Gister (Woensdag) ben ik met een Bamboo Raft de ‘Li Jiang River’ afgevaren. Ook deze tocht zorgde weer voor adembenemende momenten. Ook al lag de hele rivier vol met deze rafts en toerboten, het was een heerlijk rustgevend ritje. Toen het ritje afgelopen was, moest ik ineens zelf maar weer bij het hostel zien te komen vanaf Yangshuo (77 km van Guilin). Naja, prima! Hup, achterop de taximotor naar het busstation om hier vervolgens een kaartje te kopen voor een busrit van 1 uur en 20 minuten. Deze busreis, was op zichzelf al een hele ervaring. Inhaalacties die je nooit voor ogen had, niet afremmen voor kuilen van circa 30 cm diep. Ik heb een aantal keren gedacht dat ik het niet meer na zou kunnen vertellen, maar gelukkig!

Vandaag (Donderdag), heb ik ’s ochtends de bus gepakt terug naar Yangshuo om hier een fiets te huren voor een dag. Na uitgebreid vragen te hebben gesteld aan de fietsverhuurster, kwamen we tot de conclusie dat de tocht van 40 km echt perfect voor mij was. Ze vertelde dat ‘goede mountainbikers’ deze tocht in 2,5 uur konden doen. De ‘normale mountainbikers’ zouden dezelfde tocht in 3,5 uur kunnen doen. Dan had je ook nog de ‘Erg slome mensen’ en die zouden het in 4,5 uur kunnen doen. Vol goede moed begon ik aan mijn fietstocht en wederom; Wauw… Landschappen waar je mond van openvalt en gevolgd word door een enorme glimlach. Wát een tocht. Ik ging van het toeristische Yangshuo naar het rustige platte land waar de kippen scharrelen, buffels graasden, kinderen speelden en de monden van de inwoners openvielen. Dit keer niet vanwege het fantastische landschap, maar vanwege die ontzettend lange jongen op die fiets. ‘Ni shi gao!’ oftewel ‘Jij bent lang!’. De fietstocht was niet alleen mooi, maar ook zwaar. Na mijn bezoek aan Yangshuo County, heet het nu Yangshuo-Sweat-Lake. Helemaal doorweekt van het zweet kwam ik weer terug in Yangshuo. En drie keer raden? Ja hoor, 4,5 uur gedaan over de tocht. Dat was toch wel even een mentale domper haha. Maar goed. Ik ga ervan uit dat ze een ‘understatement’ heeft gemaakt. Uiteindelijk heb ik weer de bus terug genomen naar Guilin. Het was me een dag. Helemaal uitgeput van deze dag. Zo maar eens proberen te slapen.

Weer een bedankje aan m’n lieve familie. Zonder jullie had ik me niet zo goed aangepast als nu. Dank jullie wel!

Tot snel iedereen!